Einde van het jaar is pas op de plaats. Even terugblikken om daarna weer vol gas vooruit te gaan. Ondanks roerige tijden is 2023 voor Versterker (mijzelf dus) een mooi jaar geworden. In maart heb ik mijn Ifunds periode afgesloten, alhoewel ik op de achtergrond nog betrokken ben. Na enige kopjes koffie ben ik in mei voor ruim een half jaar aan de slag gegaan bij Gamma Communications. Heb je hem trouwens al, het collectors item? Weet je niet waar ik het over heb of is het antwoord ‘nee’, lees dan sowieso verder (of zie foto). 🙂

Werken om een boterham te verdienen vind ik belangrijk, maar nóg belangrijker vind ik het om een bijdrage aan de maatschappij te kunnen leveren. Vanuit Ifunds ben ik in aanraking gekomen met Hematon, de patiëntenorganisatie voor mensen/naasten met bloed- en lymfekanker en sinds april zit ik daar op vrijwillige basis in het bestuur. En dit jaar zowaar twee keer vrijwillig in het stembureau gewerkt (provinciale en tweede kamer verkiezingen) en gastvrouw geweest in de bieb van Nijkerk.

En wat valt mij op? Overal zie ik hardwerkende en welwillende mensen, maar niet iedereen is blij. Werkdruk en verwachtingen zijn hoog. Een constante druk van presteren. Daarom vind ik het zo belangrijk om regelmatig even bij jezelf in te checken. En te vragen of je nog de ‘juiste dingen doet’ en dan ook op een ‘juiste manier’ en ‘in de juiste omgeving’. Even helikopteren om van afstand te bekijken of je nog bezig bent met ‘de/je bedoeling’.

Inchecken doet iedereen op zijn/haar/hen manier. Zelf vind ik het heerlijk om een muziekje op te zetten, me even af te zonderen, over de weilanden te kijken (daar hoef ik overigens het huis niet meer voor uit, wat een luxe) en een kaarsje of geurtje aan te steken. En dat gun ik jou ook. Even je sterke/stoere variant uitschakelen en lekker soft mogen zijn (wat natuurlijk niet soft is).

Weet je niet hoe je dit moet doen, geef me een seintje. Dan kom ik op de koffie/thee (ik neem de bekers mee én zorg voor koekjes) en neem ik wat ontspannends mee (zie foto). En dan leg ik gelijk uit wat de betekenis van de ster is, mocht je dit nog niet zijn opvallen (zie de ster in Versterker). 😉

Dank voor alle goede momenten afgelopen jaar en ik wens je een sterk 2024 door regelmatig lekker soft te zijn.

I know, een blog is voor werk-dingen. Maar.. ruim drie weken heb ik met mijn gezin rondgereisd door mid-west USA en dat was leuk én leerzaam. En leerzaam is blog-waardig. 💡 De context: Ik was met man, gamer-zoon (15 jaar) en uitwonende studenten-zoon (20 jaar) op pad en we zijn door zeven natuurparken en twee grote steden gereisd. Iedere dag sliepen we met z’n vieren op een (familie)kamer met veel brullende airco’s zodat het knap was dat daar nog overheen gesnurkt kon worden (gelukt). De trip was super leuk en vooral om:

👉🏼 Te merken dat de opvoeding geslaagd is. Waar we voorheen enorm op moesten hameren (kom je bed eens uit, ga douchen, vergeet je spullen niet) ging dat allemaal heel soepeltjes. En ook de lange ritten gingen probleemloos. Vroeger ook veel op getraind (maximaal twee keer stoppen onderweg naar Italië) dus de boys hebben goed controle over hun blaas.

👉🏼 Er werden heel veel foto’s gemaakt. Van canyons, geisers, mudpools, watervallen, elkaar maar vooral van dieren. Mijn jongste heeft denk ik wel 100 eekhoorntjes gekiekt. En grijpt onmiddellijk zijn telefoon als hij er weer eentje ziet. Liefde voor (bewegende) natuur: check!

👉🏼 Er was regelmatig geen internet. No worries: de spelletjestas was mee. En ik heb zelfs nieuwe spelletjes geleerd (vooral veel varianten van studenten-drank-kaartspelletjes). Super leuk!

👉🏼 Alle familiegrappen zijn inmiddels geïnternaliseerd bij de zoons. Van opa op vader op kids. Gelukt. Zelf kan ik er inmiddels niet altijd meer om lachen (een keer is leuk, twee keer soms en drie keer nooit), maar het maakt de familieband sterk (doel heiligt de middelen).

👉🏼 En wat waren we flexibel met z’n vieren. Lekkere boterhammetjes met kaas (anders gezegd: tosti’s en worstenbroodjes) waren er niet en soms bestond ons diner uit een fles Gatorade voor de jongste en een blik bier (leve de king size formaten) voor de 20-plussers en een flinke muffin vanwege geen supermarkt in de nabije omgeving. Eten wat de pot (restjes-tas) schaft was geen enkel issue. 

👉🏼 De ogen zijn niet alleen uitgekeken in de parken en steden maar ook gewoon op straat en in winkels. Mijn Tiktok-jongste had zich al verheugd op het enorm aanbod snoep dat ze in de US zouden hebben en zijn droom werd overtroffen. Het ruime assortiment én de omvang van de porties gaf hem enorme keuzestress. Dus.. hup alles in het winkelwagentje en lekker uitproberen. Mama natuurlijk ook. Potjandorie wat een zoetigheid (lees: rotzooi), maar perfecte energizer bij een pittige hike, lange autorit of wegtrekkertje door synchroon snurkende nacht. 

👉🏼 School en opleiding loont best. De boys weten behoorlijk veel. En vinden het ook leuk om feitjes vanuit de natuurparken op te slurpen (de jongste iets minder, hij was blij dat hij net aardrijkskunde had laten vallen). En leve het vele gamen: hun Engels is perfect! Ik heb zelfs een weddenschap verloren want wist toch zeker dat ‘bold’ in het Nederlands ‘kaal’ is. Wrong.

Nu weer op Nederlandse bodem en te dealen met een heerlijke jetlag. Versterkt met vakantie-weemoed en ‘we moeten weer in de school/werk-modus’ (regio midden mag als eerste weer de schoolbanken in) maakt dat we stiekem al vooruit kijken naar de volgende mogelijkheid om weer met z’n vieren groots op pad te gaan. En we moeten met een goed aanbod komen, anders gaat de oudste echt niet meer mee. Hij gaf zelf al een voorzetje: Japan. En niet alleen omdat dat onbetaalbaar is voor een student. Zegt-ie, uhuh. Tot slot nog even een hart onder de riem aan alle ouders met kleine kinderen. Nog even doorbikkelen, vakantie wordt écht leuk! 😉☀️

Een keer per jaar ga ik een paar dagen op de hei. Om mijn dagelijkse beslommeringen te overpeinzen en te bedenken of ik de dingen doe waar ik daadwerkelijk blij van word. En handig: als je dit jaarlijks doet, dan is de afwijking van het pad nooit heel groot. Anno nu ben ik wederom op de hei, al heb ik voor deze keer gekozen voor het bos. Enerzijds omdat ik behoorlijk wat hei (wei) rondom mijn thuiswerkplek heb en anderzijds omdat ik van een beetje spanning en sensatie houd: zal ik tijdens mijn mijmerende wandelingen een wolf tegenkomen.. !? 😉

Hoe sta ik er vooralsnog voor? Eigenlijk ben ik heel content met hetgeen ik momenteel doe: mijn werk bij Ifunds, mijn ontluikende samenwerking met Krachtpartners, mijn maandelijkse tafelvoorzitterschap bij het Directeuren Netwerk Nederland en ook kleine (worden wellicht grote) projectjes zoals een strategische verkenning met een bierbrouwerij. En het klopt dat ik me vorig jaar nog actief bezig hield met een koffiebranderij, ik houd van vloeibaar.

Dus, alles tip top in orde en dik voor elkaar? Bijna wel, maar ik mis nog een MVO-component. Vanuit Ifunds richten we ons op goede doelen en ledenorganisaties, maar privé steek ik tegenwoordig weinig Maatschappelijk Verantwoorde-handen uit de mouwen. Vandaar dat ik me weer heb ingeschreven als stembureau-medewerker voor de komende gemeenteraadsverkiezingen en heb me aangemeld voor vrijwillige werkzaamheden bij de lokale bibliotheek. Leuk en goed om een bijdrage aan mijn dorpse omgeving te mogen leveren.

Okee okee, bij het lezen van bovenstaande conclusie snap ik dat je denkt dat ik daar geen dagen voor nodig had gehad in een boshutje met ietwat luxe. Maar.. even tussen jou en mij.. wát is het heerlijk om een paar dagen in de middle of niets te kunnen zijn, met een tijdsindeling die ik zelf bepaal. Dus nee, deze inzichten heb ik niet per se in het bos verkregen, maar ik weet nu al: volgend jaar ga ik zeker weer! 😊

“Houd je ogen op de sterren gericht, en je voeten op de grond.”

Bovenstaande quote is mij ten voeten uit: aim high, maar blijf praktisch in de realisatie. Dat heb ik dit jaar weer veel in de dagelijkse praktijk mogen ondervinden. BHAG’s, vergezichten, stippen op de horizon, why’s, what’s en how’s formuleren is heel leuk en nuttig, maar zie het maar eens uit te voeren in de hedendaagse praktijk. Dat is (interim) managen voor gevorderden. En oh.. wat word ik daar blij van. Het is immers nooit saai, al zou een beetje stabiliteit en voorspelbaarheid het behalen van doelen wel iets makkelijker maken.

Vanaf april ben ik directeur bij Ifunds en de grootste uitdaging daar is een kanteling van het business model van consultancy gedreven naar product gedreven denken, doen en verdienen. Klinkt simpel, maar is een echte DNA verandering. Dat maakt dat er ook veel wijzingen zijn doorgevoerd in het team. Doe je mee, ben je van harte welkom. Is het niet ‘je cup of tea’ is het tijd om je vleugels uit te slaan. Mensen die mij kennen weten overigens dat ik dat met respect doe.

Al zorgde Ifunds voor een volle werkweek, gelukkig kon ik ook minimaal een keer per maand een tafel voorzitten van het Directeurennetwerk Nederland. Dat doe ik nu al zo’n 5 jaar en met veel plezier. Wat heb ik inmiddels een boel inspirerende directeuren aan ‘mijn’ tafel gehad. Soms op 1,5 meter afstand maar altijd openheid en in vertrouwen. Regelmatig noem ik het een lotgenoten-meeting, want zeker in lastige tijden zoals afgelopen jaar is het fijn even te kunnen sparren/stoom afblazen met gelijkgestemden.

En 2021 had nog meer leuks te bieden. Zo ben ik in een verdere verkenning gestapt met Krachtpartners, een collectief van interim professionals in complementerende vakgebieden. We hebben veel organisaties gesproken en een strategische opdracht uitgevoerd voor een bedrijf in Utrecht. En wat is het leuk om te ontdekken dat er meer ‘soortgenoten’ zijn. Versterker = ik, Krachtpartners = wij. Heel leuk!

Afgelopen jaar saai? Zeker niet? In mijn Versterker Studio in Nijkerkerveen (als je er nog niet bent geweest, kom vooral snel langs: welkom) hebben diverse meetings plaatsgevonden. Logischerwijs vanuit Ifunds en Krachtpartners, maar ook voor Pro6 managers heb ik een hei-dag mogen verzorgen. Ik het proces, zij de inhoud en ik aan het einde uiteraard de catering. Borrelen blijft toch een van de leukste dingen van werk en dat faciliteer ik graag. 😊

Ik sluit het jaar 2021 met een positief gevoel af en kijk met veel energie en sprankeling uit naar 2022. Geen mijlpalen of bijzonderheden, maar ‘gewoon’ lekker door. Wel met een momentje van reflectie en dankbaarheid. We weten allemaal dat het leven een rare twist kan maken. Zowel zakelijk als privé. Graag steek ik daarom samen met jou een (virtueel) sterretje (hihi, verSTERker) aan. Om stil te staan bij wat je nu echt gelukkig maakt. En om stil te staan bij het verdriet/teleurstelling om je heen. Het gaat goed met mij, maar heb het afgelopen jaar diverse verdrietige momenten meegemaakt. Daarom aan ons allen: aim high maar koester het hier en nu.

Ik wens je een heel gezond en sprankelend nieuw jaar!

.. is mijn thuiswerkplek. Zo leuk. Tuurlijk brengt corona een boel ellende en ongemak met zich mee, maar het daagt ons ook uit om anders te denken en te handelen. Vandaar dat ik de uitdaging ben aangegaan om vanuit andersmans/vrouws plekken ‘thuis’ te werken. Uhh.. hoe werkt dat dan? Vorige week was een Rotterdamse vriend op vakantie en heb ik in zijn huis gebivakkeerd. Jazeker.. om te werken. Wat heb ik nodig: goede wifi. Achtergrond maakt niet uit, want die zit ingebakken in Teams. Ik had diverse online afspraken en niemand had door waar ik werkte. En op dit moment ben ik in het huis van een Haarlemse vriendin. Ook op vakantie. En ik aan het werk. En wederom niemand die het doorheeft. Mits uiteraard goede wifi.

Maar.. laatst sprak ik een sollicitant en hij verheugde zich ook op het flexibel werken. Dit kan immers ook vanuit de camper op de camping, vond hij. Ho stop. Hier bevinden zich de grenzen van mijn experiment. Een goede mindset én een goed beveiligd netwerk zijn vereisten om goed te kunnen werken. De camping-mindset (en dus werken in een korte broek) dragen wat mij betreft niet bij een effectieve werkbeleving. En onbeveiligde wifi is een dikke vette no go in het thuiswerken. Zeker in mijn business waar vertrouwelijke klantgegevens voortdurend heen en weer over de internet-lijn gaan. Mijn experiment is geslaagd en kan een next step in het onderzoek gebruiken. Oftewel: na Rotterdam en Haarlem zou ik graag een thuiswerkplek uitproberen in een exotisch oord met goede wifi. Wie o wie biedt zich aan.. 😉

Oei, welke wijze woorden kan ik aan het einde van een super raar/bijzonder/onverwacht/vul-zelf-maar-aan jaar toevoegen. Geen. Behalve dat ik kan zeggen hoe dit jaar voor mij is geweest. Van mijn eerste goede voornemen (mijn ‘kerstbal-voornemen’) om een aantal mensen weer eens persoonlijk te spreken is niet veel terecht gekomen. Mijn tweede goede voornemen is een stukje beter gelukt, maar nog niet helemaal.

In maart is mijn Versterker Studio opgeleverd en dat wilde ik groots vieren met lintjes doorknippen en een echte champagnedoop. De Studio is te huur/gebruiken voor wei-sessies (al dan niet onder begeleiding van mijzelf) en vooralsnog ben ik er zelf ingetrokken en kan ik zeggen dat ik de allermooiste werkplek van Nederland heb. Gelukkig hebben diverse mensen kopjes koffie in de Studio gedronken en was ik er totaal niet eenzaam. 😊

En eerlijk: ik had eigenlijk helemaal geen tijd om veel wei-sessies te begeleiden want het hele jaar ben ik aan de slag geweest bij Ifunds als interim manager Delivery. Een leuke functie bij een IT-bedrijf vol in ontwikkeling/transitie. En ook ben ik met veel plezier tafelvoorzitter geweest bij Directeurennetwerk, heb ik een inhoudelijke bijdrage mogen leveren aan het online congres van BIM-Loket, heb ik Human Factory in mijn Studio mogen challengen op de uitdagingen voor komend jaar en heb ik een strategische sessie gedaan met Spullenkunde. En heb mij aangesloten bij een ‘clubje ZZP’ers’ waarin gezamenlijk ondernemen ons doel is. Er zijn al eerste plannen gemaakt, maar meer daarover in 2021.

En dat is gelijk één van mijn voornemens voor volgend jaar: meer ondernemen, meer samenwerken, meer participeren en meer synergie. En hopelijk komt er meer ruimte voor fysieke ontmoetingen, liefst met meer tegelijk. Dan kan ik mijn Studio gebruiken voor meetings zoals ik in het verleden ook organiseerde: op thema met altijd inspirerende mensen. En dan proost ik graag samen met jou. Met een heerlijke Secco van de lokale wijngaard Aan de Breede Beek (ja, ik ben fan).

PROOST op een ondernemend en gezond 2021!

PS. En helaas ook geen 5-jarig Versterker-jubileumfeestje afgelopen jaar. Dat hoop ik komend jaar te kunnen combineren met een persoonlijk feestje vanwege mijn leeftijd die dan begint met een 5. 😉