I know, een blog is voor werk-dingen. Maar.. ruim drie weken heb ik met mijn gezin rondgereisd door mid-west USA en dat was leuk én leerzaam. En leerzaam is blog-waardig. 💡 De context: Ik was met man, gamer-zoon (15 jaar) en uitwonende studenten-zoon (20 jaar) op pad en we zijn door zeven natuurparken en twee grote steden gereisd. Iedere dag sliepen we met z’n vieren op een (familie)kamer met veel brullende airco’s zodat het knap was dat daar nog overheen gesnurkt kon worden (gelukt). De trip was super leuk en vooral om:

👉🏼 Te merken dat de opvoeding geslaagd is. Waar we voorheen enorm op moesten hameren (kom je bed eens uit, ga douchen, vergeet je spullen niet) ging dat allemaal heel soepeltjes. En ook de lange ritten gingen probleemloos. Vroeger ook veel op getraind (maximaal twee keer stoppen onderweg naar Italië) dus de boys hebben goed controle over hun blaas.

👉🏼 Er werden heel veel foto’s gemaakt. Van canyons, geisers, mudpools, watervallen, elkaar maar vooral van dieren. Mijn jongste heeft denk ik wel 100 eekhoorntjes gekiekt. En grijpt onmiddellijk zijn telefoon als hij er weer eentje ziet. Liefde voor (bewegende) natuur: check!

👉🏼 Er was regelmatig geen internet. No worries: de spelletjestas was mee. En ik heb zelfs nieuwe spelletjes geleerd (vooral veel varianten van studenten-drank-kaartspelletjes). Super leuk!

👉🏼 Alle familiegrappen zijn inmiddels geïnternaliseerd bij de zoons. Van opa op vader op kids. Gelukt. Zelf kan ik er inmiddels niet altijd meer om lachen (een keer is leuk, twee keer soms en drie keer nooit), maar het maakt de familieband sterk (doel heiligt de middelen).

👉🏼 En wat waren we flexibel met z’n vieren. Lekkere boterhammetjes met kaas (anders gezegd: tosti’s en worstenbroodjes) waren er niet en soms bestond ons diner uit een fles Gatorade voor de jongste en een blik bier (leve de king size formaten) voor de 20-plussers en een flinke muffin vanwege geen supermarkt in de nabije omgeving. Eten wat de pot (restjes-tas) schaft was geen enkel issue. 

👉🏼 De ogen zijn niet alleen uitgekeken in de parken en steden maar ook gewoon op straat en in winkels. Mijn Tiktok-jongste had zich al verheugd op het enorm aanbod snoep dat ze in de US zouden hebben en zijn droom werd overtroffen. Het ruime assortiment én de omvang van de porties gaf hem enorme keuzestress. Dus.. hup alles in het winkelwagentje en lekker uitproberen. Mama natuurlijk ook. Potjandorie wat een zoetigheid (lees: rotzooi), maar perfecte energizer bij een pittige hike, lange autorit of wegtrekkertje door synchroon snurkende nacht. 

👉🏼 School en opleiding loont best. De boys weten behoorlijk veel. En vinden het ook leuk om feitjes vanuit de natuurparken op te slurpen (de jongste iets minder, hij was blij dat hij net aardrijkskunde had laten vallen). En leve het vele gamen: hun Engels is perfect! Ik heb zelfs een weddenschap verloren want wist toch zeker dat ‘bold’ in het Nederlands ‘kaal’ is. Wrong.

Nu weer op Nederlandse bodem en te dealen met een heerlijke jetlag. Versterkt met vakantie-weemoed en ‘we moeten weer in de school/werk-modus’ (regio midden mag als eerste weer de schoolbanken in) maakt dat we stiekem al vooruit kijken naar de volgende mogelijkheid om weer met z’n vieren groots op pad te gaan. En we moeten met een goed aanbod komen, anders gaat de oudste echt niet meer mee. Hij gaf zelf al een voorzetje: Japan. En niet alleen omdat dat onbetaalbaar is voor een student. Zegt-ie, uhuh. Tot slot nog even een hart onder de riem aan alle ouders met kleine kinderen. Nog even doorbikkelen, vakantie wordt écht leuk! 😉☀️