Solliciteren. De een vindt het drama (ik schat overigens in dat dat 90% van de mensen is), de ander ziet het als uitdaging (de 10% die dan nog overblijft). Er wordt in ieder geval veel over gemopperd. Zo hoor/lees ik regelmatig dat werkzoekenden ‘op leeftijd’ geen enkele kans meer maken en dat het schrijven van een sollicitatiebrief zinloos is, want ‘die belandt toch maar op een grote stapel en je hoort nooit meer iets’. Nou, het is dan eigenlijk een wonder dat ik op mijn leeftijd (toch al over de helft, tenzij je mijn pas overleden tante van 107 als maatstaf neemt) een baan gevonden heb door ‘gewoon’ een sollicitatiebrief te sturen naar aanleiding van een vacature in de krant (lees: op internet). En zoals binnen de sport geldt dat ‘de winnaar altijd gelijk heeft’, word ik nu regelmatig geraadpleegd als sollicitatie-expert. Help!

Nou, daar gaat ie dan. Zie hier mijn tips & trucs, mede ingegeven door een heleboel CV’s en brieven die ik in mijn loopbaan op mijn bureau heb gehad. En je gelooft het misschien niet, maar meer dan de helft van die stapel belandde ook bij mij zo de prullenbak in. En dat had een reden. Als mensen niet serieus solliciteren (en met serieus bedoel ik met een net briefje/mailtje en een complete CV), dan neem ik de sollicitatie ook niet serieus. Oog om oog, tand om tand. En hoe ziet zo’n net briefje met bijbehorend CV er dan uit? Tip 1: mensen, neem de tijd om goed te weten wat je wil opschrijven (laat zien dat je weet wat je wil/zoekt) en doe dat op een nette (lees: professionele) manier. Dan heb je de halve strijd al gewonnen. Een brief moet (met de nadruk op moet) to the point zijn, geen dubbele/overbodige informatie bevatten (“hallo, ik zal me even voorstellen. Mijn naam is ..” > ja, dat zie ik in je CV ook wel!) en mag absoluut geen type- en/of spelfouten bevatten (nou, eentje zie ik vaak nog over het hoofd). En graag passend bij de functie en je persoonlijkheid. Een hele formele brief van een creatief persoon vind ik ongeloofwaardig. En dan je CV. Besteed hier oprecht(e) aandacht aan. Ik kan vaak zien dat een CV op bepaalde momenten is bijgewerkt. Dan is er een stijlbreuk (andere manier van opschrijven/opsomming) te zien en dat is slordig. Veel personen schrijven wat ze hebben gedaan, maar niet wat ze hebben bereikt/toegevoegd. Ik geloof best dat je een taakomschrijving had, maar ik wil juist weten wat jij hebt toegevoegd. Wat jouw onderscheidende elementen zijn. Waarom ik jou in vredesnaam die baan moet geven! En klinkt te suf voor woorden, maar vakantiebaantjes kunnen er echt af en dat je goed bent in Nederlands en Duits geloof ik ook wel (tenzij je solliciteert als tolk/vertaler). En denk gewoon logisch na. Of zeg ik dat nu te makkelijk met mijn communicatie-achtergrond waar ik altijd heb geleerd te denken vanuit de doelgroep en niet vanuit jezelf. Verplaats je in de persoon/functionaris die door die grote stapel CV’s/brieven moet en zorg ervoor dat deze persoon blij wordt van je sollicitatie, in plaats van moedeloos en/of verdrietig. Echt. Geloof me. Je maakt een veel grotere kans als je CV/brief tip-top in orde zijn, je goed weet wat je wilt en je reageert op een functie die binnen je scope past (dus niet reageren op vacatures waar je gewoon niet geschikt voor bent). En vooral voor dit laatste is kritisch en reflecterend vermogen benodigd. En dat is nog knap lastig. Maar genoeg voor nu. Als ik over kritisch/reflecterend vermogen begin, dan ben ik voorlopig nog niet klaar. Wordt vervolgd.