Een keer per jaar ga ik een paar dagen op de hei. Om mijn dagelijkse beslommeringen te overpeinzen en te bedenken of ik de dingen doe waar ik daadwerkelijk blij van word. En handig: als je dit jaarlijks doet, dan is de afwijking van het pad nooit heel groot. Anno nu ben ik wederom op de hei, al heb ik voor deze keer gekozen voor het bos. Enerzijds omdat ik behoorlijk wat hei (wei) rondom mijn thuiswerkplek heb en anderzijds omdat ik van een beetje spanning en sensatie houd: zal ik tijdens mijn mijmerende wandelingen een wolf tegenkomen.. !? 😉

Hoe sta ik er vooralsnog voor? Eigenlijk ben ik heel content met hetgeen ik momenteel doe: mijn werk bij Ifunds, mijn ontluikende samenwerking met Krachtpartners, mijn maandelijkse tafelvoorzitterschap bij het Directeuren Netwerk Nederland en ook kleine (worden wellicht grote) projectjes zoals een strategische verkenning met een bierbrouwerij. En het klopt dat ik me vorig jaar nog actief bezig hield met een koffiebranderij, ik houd van vloeibaar.

Dus, alles tip top in orde en dik voor elkaar? Bijna wel, maar ik mis nog een MVO-component. Vanuit Ifunds richten we ons op goede doelen en ledenorganisaties, maar privé steek ik tegenwoordig weinig Maatschappelijk Verantwoorde-handen uit de mouwen. Vandaar dat ik me weer heb ingeschreven als stembureau-medewerker voor de komende gemeenteraadsverkiezingen en heb me aangemeld voor vrijwillige werkzaamheden bij de lokale bibliotheek. Leuk en goed om een bijdrage aan mijn dorpse omgeving te mogen leveren.

Okee okee, bij het lezen van bovenstaande conclusie snap ik dat je denkt dat ik daar geen dagen voor nodig had gehad in een boshutje met ietwat luxe. Maar.. even tussen jou en mij.. wát is het heerlijk om een paar dagen in de middle of niets te kunnen zijn, met een tijdsindeling die ik zelf bepaal. Dus nee, deze inzichten heb ik niet per se in het bos verkregen, maar ik weet nu al: volgend jaar ga ik zeker weer! 😊